Geçtiğimiz sayıda, kendilerine “The Descendants” diyen bir grup süper güçlü elemanlar tarafından acı bir yenilgiye uğrayan Secret Avengers ekibine, bu sayıda iki ekleme yapılıyor: Bunlardan birincisi, sayının kapağında da görebileceğiniz gibi, Venom.
Diğeri ise, Captain America’nın 1940’lı yıllardaki maceralarında üye olduğu Invaders takımının orjinal üyelerinden, Jim Hammond, yani orjinal Human Torch.
Geçtiğimiz sayıda, Secret Avengers takımının kendi güçlerini de kopyalayarak onları yenmeyi başaran Descendants takımı ile tanışmıştık. Bu takım, ilk karşılaşmalarında Secret Avengers’ı yenmesine yenmişti, fakat Ant Man de minimal boyutlara ulaşıp bu adamlardan birinin üstüne tırmanarak kendilerini takip etmeyi başarmıştı. Bu sayının en iyi yanlarından biri de, takımından ayrı kalan Eric O’Grady’nin karakterine ve yaşadıklarına gösterilen önem oluyor.
Bilmeyenler için buradan kısaca anlatayım, Eric O’Grady aslında Ant-Man isimli kahraman değil. Bu, Secret Avengers’a da şu sıralarda teknik destek vermekte olan orjinal Avengers üyelerinden Hank Pym. O’Grady, Pym’in formülünü ve kostümünü çalarak Ant-Man haline geliyor, ve bu güçlerini aslında kahramanlık için değil, küçülerek insanları dikizlemek gibi saçma sapan işlerde kullanıyor. Avengers’a dahil olması da, kendisini topluma kabul ettirebilmek, daha iyi bir adam olabilmek için bir fırsat haline geliyor.
Bu sayıda, Grady’nin bu uğurda neler yapabileceğini görüyoruz. Pakistan’daki intihar saldırısının tüm etkisini “yutarak” geçtiğimiz sayının odak noktası olan bayan, bu sayıda çocuğu ile birlikte The Descendants’ın lideri “The Father”ın önüne çıkarılıyor. The Father, kendisine çocuğunun evrimin bir sonraki aşaması olduğunu ve bir gün tanrısal güçlere erişebileceğini söylemesinden sonra paniğe kapılan kadın, The Father’ın emriyle öldürülüyor. Sıra çocuğu ele geçirmeye geldiğinde ise, Eric O’Grady sahneye çıkıyor ve çocuğu koruyabilmek için, güçleri tükenme noktasındayken bir binadan atlama ve sınırsız dayak yeme gibi fedakarlıklarla, kendisiyle yeniden barışabilmek göze aldıklarını takip ediyoruz.
Bu sayıda, olaylar da temel olarak üç açıdan anlatılıyor: (1) Eric O’Grady’nin The Descendants’ın yer altındaki karargahlarında yaşadıkları, (2) Eric’in kendileriyle iletişim kurmasını bekleyen Secret Avengers’ın, yeni üyeleri Venom ve Human Torch ile uzaydaki karargahlarında buluşmaları ve en sonunda (3) Grady’nin yerinin tespit edilmesi ve Secret Avengers’ın kendisini kurtarmak için olay yerine gidişi.
Tabi 23. sayının Eric O’Grady’ye bu kadar yoğunlaşması nedeniyle arka planda kalan bir başka önemli isim de Hawkeye. Clint Barton, bu seride henüz liderliğini yeni ele aldığı takımın bu başarısız başlangıcının getirdiği psikolojik yük ile savaşmak zorunda kalıyor. Ant Man’den yirmi dokuz saatten uzun süre haber alamamalarının yanı sıra, Cap’in Venom’u takıma getirmesini de, hem bir suçluyu kadroya dahil etmek, hem de kendisine liderliği verilen takıma karışmak nedeniyle art niyetli bir davranış olarak gören Clint Barton, bütün takım üyelerine yaptığı sert çıkışlarla daha ilk maceradan bir lider olarak ideal isim olmayabileceğinin işaretlerini de veriyor.
Açıkçası, 23. sayıda benim de kafama en çok takılan nokta bu. Clint Barton’un liderlik kompleksleri olduğu, Avengers’a katıldığı ilk yıllardan, yani yaklaşık 30-35 yıldan beri bilinen bir şey. Fakat, bundan sonra hem Thunderbolts’un, hem de Dark Reign boyunca Avengers’ın liderliğini zaten yapmış bir adamın, liderlik konusunda çektiği bunca sıkıntının gündeme getirilmesi, ne kadar doğru bilmiyorum. Tabi aynı zamanda, Remender’ın seriyi planlarken Hawkeye’ın lider olmasının ne derece önemli bir şey olduğunu göstermiş olması da, Hawkeye’ın lider olduğunun fazlasıyla bilincinde olmasını sağladığı ve ekstra bir yük getirdiği için, kendisinin yaşadığı bu stresin tamamen yersiz olduğunu söylemek de pek mümkün değil.
Kısacası, muhteşem bir girişten sonra Secret Avengers serisi de ilk hikayesini geliştirmeye ve detaylandırmaya devam ediyor. Bu sayının artıları, özellikle karakterlere bireysel olarak yoğunlaşması olduğundan, ilk sayının attığı bazı temellerin üzerinde başarıyla durduğunu söylemek mümkün. Tabi, henüz “The Descendants” hikayesinin ikinci bölümünde olduğumuz için, 23. sayının da atması gereken belli başlı temeller bulunuyor, ve bu yüzden seri ile ilgili tam bir değerlendirme yapmak için henüz çok erken.