Batman: Earth One (Vol. 1 – 2)

DC Comics’in en meşhur karakterlerini sıfırdan, farklı bir evren kurgusu içinde yarattığı Earth One etiketinin en önemli halkalarından bir tanesi de tabi ki Batman. Benim bu yazıyı yazdığım tarihte, Batman: Earth One‘ın iki cildi bulunuyor ve her iki cilt de Geoff Johns tarafından yazılıp Gary Frank tarafından çizilen eserler..

Batman Earth One’da bir okuyucu olarak bulacaklarınızı listelemek aslında çok zor değil: Birkaç ufak farklılık olsa da bilinen hikayeden çok farklı olmayan bir Batman orijini ve Bruce Wayne’in Batman olmaya başladığı yıllarda yaşadığı zorluklar. İki cildin temel konusu bunlardan ibaret.

Geoff Johns ve Gary Frank’in bu yeni kurgusunda farklı olan şeyler, “pek çok şeyi değiştiren detaylar” olarak tanımlanabilir.

Serinin içeriği ile ilgili çok fazla bilgi vermek istemiyorum, bu yüzden tek bir detayla yetineceğim: Batman’in artık kendisi kadar tanınan uşağı Alfred, Earth One’da daha çok bir “güvenlik uzmanı” olarak kurgulanıyor, hatta “uşaklık” meselesi, onun Bruce Wayne’e suça karşı savaşında yardım ederken takdığı bir maske olarak gösteriliyor. Çünkü Alfred bu kurgu içinde Bruce Wayne’in yemeklerini hazırlayan bir adam olmaktan çıkıp, suça karşı savaşı için onu eğiten kişi haline getirilmiş.

Bunun çok fazla şey değiştirdiğini söylemek mümkün değil – hikaye aynı şekilde devam ediyor, Batman aynı özelliklere sahip oluyor, yaralarına dikiş atıp onu iyileştirme görevi yine Alfred’e düşüyor, ama tabi “Master Bruce – Alfred” denklemi yukarıdaki sahnede bir örneğini görebileceğiniz şeylerle yer değiştirince, aslında bildiğimiz Batman mekaniklerinin pek çoğu da değişmiş oluyor.

Bunun gibi ufak değişiklikler dışında, Earth One’ı okumanın en farklı yanı, “Batman olmak konusunda henüz o kadar iyi olmayan bir Batman’i” takip etmekten kaynaklanıyor. Yaratıcı ekibin bu fikri iyi bir şekilde kullandığını söylemek mümkün, çünkü sadece aşağıdaki görselde gördüğünüz gibi “damdan dama zıplayamayıp yere düşen”, fiziksel özelliklerini kusursuz hale getirmemiş bir adamdan bahsetmiyoruz.

Bunun yanı sıra, Batman’in belki de en bilinen özelliği olan “dedektiflik” gibi zihinsel ve tecrübeye dayalı olaylar da dikkate alınmış – bu da “kariyerinin” başındaki bir Batman’i okuma deneyimini daha keyifli hale getiriyor.

İlk ciltte – klasik hikayeden fazla ayrılmayıp – ailesinin ölümünü çözmeye çalışan ve ikinci ciltte yine klasik düşmanlarından Riddler ile savaşan Batman bu iki davayı da sonuca ulaştırıyor – ancak bir Batman çizgi romanının en önemli, en temel özelliği olan Gotham’ı temizlemek konusunda herhangi bir başarı elde edemiyor. Tabi bu da, serinin devam etmesi için gerekli olan, Earth One kurgusu içinde yeni Batman çizgi romanlarına zemin hazırlayan bir durum.

İşe biraz daha eleştirel yaklaşmak gerekirse, Geoff Johns ve Gary Frank’in bu çizgi romanlarda fazla risk almadıklarını, çalışan formüller üzerinden gittiklerini söyleyebiliriz. İngilizcede bir deyim vardır, “Bozuk olmayan şeyi tamir etme” denir.

Batman’in orijin hikayesi, ilk anlatılışından neredeyse yüz yıl sonra bile geçerliliğini ve etkisini koruyan bir hikaye. Bu nedenle Batman’i alıp çok ciddi şekilde değiştirmeye, bütün kurguyu farklı bir şekilde inşa etmeye, karakterin en temel özelliklerini yeniden oluşturmaya pek gerek yok.

Aynı şekilde, sadece süper kahraman çizgi romanları içinde değil, genel olarak çizgi romanların bir mecra olarak yapabileceklerini göstermek konusunda bile inanılmaz bir örnek olan Gotham da pek iyileştirilmesi gereken bir kurgu değil. Suçtan temizlenemeyen; sadece sokakları değil, yönetici odaları da yozlaşmış kişilerden geçilmeyen, bir kahramana her zaman ihtiyaç duyulan karanlık atmosfer, yeniden yaratılmadan da gayet iyi işliyor.

Bu en temel unsurlara baktığınıda, Johns ve Frank’in bozuk olmayan şeyi tamir etmemeyi tercih ettiğini söylemek mümkün. Sonuç olarak da ortaya daha önceden oluşturulmuş sağlam formüllere dayalı, sağlam bir çizgi roman çıkıyor.

Tabi bunun olumsuz yanı, özellikle Batman’in orijinini veya erken dönemlerini anlatan çizgi romanları daha önceden okuduysanız, Batman: Earth One’ın fazla orijinal bir şey sunmaması oluyor. Bana göre “devamlı” paralel evren kurgularının en büyük avantajı, karakterleri daha önceden olmadıkları gibi, farklı şekillerde kurgulayabilme, gerekirse o karakterlee özdeşleşen pek çok klişeyi ortadan kaldırabilme imkanı.

Bu süper kahramanların hepsinin “ana” evrenlerde oldukları gibi devam ettiğini düşündüğünüzde, Batman: Earth One’ın “asıl” Batman’in daha tecrübesiz ve beceriksizi olarak sunulmasında çok ilgi çekici bir şey yok. Ama tabi, yaratıcı olmak için çalışan temelleri ortadan kaldırmak da riskli bir seçim: Green Lantern: Earth One’a gelen okuyucu tepkilerinden olumsuz olanlar, buna iyi bir örnek.

Şunu da eklemeden geçmeyeyim: Bu seride Batman’e eklenen çok değişik, çok farklı bir özellik aslında yok değil. Biraz daha arka planda kalsa da, Bruce Wayne’in annesinin ana evrenden farklı şekilde Gotham’la özdeşleşen ikinci bir meşhur aileden gelmesi – ve bu aileyle ilgili çizgi roman boyunca çok önemli bir detayın tekrar tekrar paylaşılması – serinin geleceği için bende ciddi bir merak uyandırıyor.

Bununla birlikte, bu detay serinin ileride nasıl şekilleneceğini görmeden ilk iki cildi “olağanüstü” yapmaya yetecek bir şey değil. Özellikle Batman çizgi romanlarına başlamak için uygun bir nokta arayanlar, Batman’i çizgi romanda ilk kez tanıyacaklar için, Earth One harika bir başlangıç noktası olacaktır. Daha önceden yayımlanmış hikayelere aşina olanlar ise, bu seride zaten bildikleri dışında çok fazla şey görmeyi beklememeli.